వసంతం!! ........నా ప్రియసఖి!!

వస్తూ,వస్తూ....మామిడి పూతల్ని,కొయిల గీతాల్ని తెస్తూ,పోతూ,పోతూ.....మల్లెల సౌరభాల్ని వదిలేసి వెల్తది----మనసునిండా తురుముకోండి అని.మామిడిపూతతో సింగారించుకొని తొంగిచూసింది వసంతం .ఏది ?కొయిల కనబడదేం !!ఆ ...అదిగో ....... చిగురులను తినిపించవద్దా ?కుహూ ...కుహూ ....సరిగా పలకొద్దా మరి!!సృష్టి అనాదినుంచీ ఒకటే పాట,కుహూ..కుహూ...అని ఎంత తియ్యందం ఆ గొంతులో !అందుకే కాబోలు విసుగనిపించదు మరి
ఇంత అందమైన వసంతపు అంచులో ,ఇంటి వరండాలో కూర్చొని ఉంటే ఒక్కసారిగా ఒచ్చి ప్రక్కన కూర్చుంది నా ప్రియసఖి .....నా భార్య !!!కాటుక నలుపు కళ్ళతో ,కోయిల గొంతుకతో .!తడిసిన పెదాలను తుడవకుమా...అలానే ఉండనీ ...మంచులో తడిసిన గులాబీలా !!!నొచ్చుకొంది కాబోలు వసంతం పారిపోయింది కొయిలని తీసుకొని ,గ్రీష్మాన్ని వదిలి.అయితేనేం ?నా ప్రక్కనే ఉందిగా వసంతం ,మల్లెలు తురుముకొని!!!!!